W poprzednim artykule pisaliśmy, że lepkość jest fizycznym pomiarem wewnętrznego oporu płynu.
- Załóżmy, że płyn smarujący jest ściśnięty pomiędzy dwiema płaskimi płytami, tworząc film między nimi.
- Siła jest wymagana, aby płyty poruszyły się lub przezwyciężyły tarcie warstwy płynu. Siła ta nazywana jest lepkością dynamiczną.
? Lepkość dynamiczna jest miarą wewnętrznego tarcia środka smarnego i zwykle podaje się ją w jednostkach zwanych puazami (P) lub centypuazami (1P = 100cP).
?Powszechnym narzędziem używanym do pomiaru lepkości dynamicznej jest wiskozymetr Brookfielda. Wykorzystuje on obracające się wrzeciono, które doświadcza momentu obrotowego, gdy obraca się wbrew tarciu płynu.
Ten test zostanie omówiony bardziej szczegółowo później.
?Dużo powszechniejszym pojęciem jest lepkość kinematyczna. Uwzględnia ona gęstość płynu, jako ilorazu lepkości dynamicznej płynu i jest zwykle podawana w stokesach (St) lub centystoksach (1 St = 100 cSt).
Lepkość kinematyczną określa się za pomocą lepkościomierza kapilarnego, w którym stała objętość płynu jest przepuszczana przez mały otwór w kontrolowanej temperaturze pod wpływem grawitacji.
?Lepkość smaru, nazywana konsystencją, nie może być zmierzona za pomocą powyższych testów. Jednak nadal ma to znaczenie przy doborze właściwego smaru do konkretnego zastosowania.
?Smary? to płynne środki smarne wzbogacone zagęszczaczem, co pozwala zachować im konsystencję półstałą.
Zwykle są używane w rozwiązaniach, w których skończyłby się płynny środek smarny.
Smary sprzedawane są według klasy konsystencji, która w tym przypadku będzie równoznaczna z klasą lepkości. ??
Konsystencję smaru mierzy się za pomocą testu penetracji stożka.
#ważne
National Lubricating Grease Institute (NLGI) stworzył gamę gatunków smarów, które stały się standardem branżowym. Zakresy te charakteryzują płynność smarów.
